Als de minnaar van zijn beminde houdt, droomt hij de hele nacht van de ontmoeting en laat hij zijn verbeelding de vrije loop.
Als de minnaar van zijn beminde houdt, staat hij de hele nacht op wacht, hopende op een glimp van zijn geliefde.
Als de minnaar van zijn beminde houdt, leest hij ontvangen liefdesbrieven keer op keer, totdat hij deze van buiten kent.
Als de minnaar van zijn beminde houdt, legt hij verre afstanden af om daar te komen en laat hij zich niet ontmoedigen door de ontberingen van de reis.
Als de minnaar van zijn beminde houdt, vertoont hij zich op zijn best; welgekleed en geparfumeerd.
Als de minnaar van zijn beminde houdt, bespaart hij kosten noch moeite.
Hoe kan dan degene die wegloopt voor de ontmoeting met Allah, Zijn Boek niet reciteert, geen gehoor geeft aan Zijn oproep tot het gebed, hoe kan zo iemand beweren te houden van Allah, terwijl hij weigert te bidden, knielen en zich ter aarde te werpen voor Allah?
Hoe kan iemand die dag en nacht werkt, zich afmat omwille van het wereldse en totaal niets doet omwille van het Hiernamaals beweren te houden van Allah? Degene die zich hieraan schuldig maakt en nog steeds durft te beweren dat hij van Allah houdt, is slechts bezig zichzelf te bedonderen.
Maar… het goede nieuws is dat Allah geduldig is met ons en Zijn Geduld is een genade voor ons. Laten wij de Genade van Allah dan ook niet aan ons voorbijgaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter ...