Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de Profeet
Mohammed, Sallalahu 'alaihi wasalam), zich tegenover een ongelovige die hem gewelddadig aanviel. Ze waren alle twee moedige en sterke mannen, maar de ongelovige was geen tegenpartij voor Ali, die al snel op zijn borst zat om hem de genadeslag toe te dienen.
Ik nodig je uit om de getuigen dat er geen god is behalve Allah en dat Mohammed de boodschapper van Allah is, zei Ali. Accepteer de Islam en ik zal jouw leven sparen. Nooit! Zei de hijgende ongelovige. Ali hief zijn zwaard op en hij stond op het punt om deze op zijn vijand te laten neerdalen, toen de ongelovige hem in het gezicht spuugde.
Tot grote verbazing van de ongelovige, sprong Ali direct van zijn vijand af en liet zijn zwaard zakken. Ga weg, zei Ali. Ik kan jou nu niet doden. Waarom deed je dat? Vroeg de ongelovige. Je had me makkelijk kunnen doden. Ik vocht met jou, zuiver uit naam van Allah, antwoordde Ali. Maar toen je in mijn gezicht spuugde, maakte jouw belediging mij kwaad en als ik jou in boosheid had gedood, zou mij dat naar de hel hebben gebracht, dus had ik geen andere keuze dan om jou te laten gaan. Iemand te doden uit boosheid of uit wraak is geen teken van moed, maar een laffe daad.
Toen de ongelovige dit hoorde, was hij zo onder de indruk van Ali's eerlijkheid en zelfcontrole, dat hij direct de Islam aanvaardde. Ik getuig dat er geen god is dan Allah, en ik getuig dan Mohammed de boodschapper is van Allah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter ...