Vrouwen & Islam

Vrouwen & Islam

• Belasteren

''Zij die kuise, gelovige vrouwen die geen kwaad kennen, belasteren, zijn in deze wereld en het Hiernamaals vervloekt.

Voor hen is er een grote kastijding, op De Dag waarop hun tong, hun handen en voeten zullen getuigen over het geen ze hebben bedreven.'' 
(Quran 24:24,25)

• Beschuldigingen tussen partners

Indien een man een aanklacht indient tegen zijn vrouw, of een vrouw tegen haar echtgenoot, verordent de Heilige Quran de volgende procedure:

"En betreffende degene die hun vrouwen beschuldigen en die buiten zich geen getuigen hebben - laat ieder hunner 4 maal in de naam van Allah zweren dat hij voorzeker de waarheid spreekt - en de 5e maal zal hij zeggen: dat Allah's vloek op hem ruste als hij tot de leugenaars behoort"

"Maar het zal de straf van haar af wenden indien zij 4 maal in de naam van Allah getuigt en zegt, dat hij tot de leugenaars behoort - en de 5e maal zal zij zeggen: dat de toorn van Allah over haar zij als hij (haar man) de waarheid spreekt." (Quran24:7-10)

• De 12 vrouwen van de profeet

Bismillah Ar-Rahmân Ar-Rahiem 
(In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle) 

"De Profeet is de gelovigen meer nabij dan zij zichzelf. En zijn echtgenotes zijn hun moeders......" (Soerah Al-Ahzâb 33, 6)

Noot: Moeders in de zin van dat zij, na het overlijden van de Profeet, niet met hen zouden mogen trouwen. 

Hierdoor is het begrijpelijk dat de echtgenoten van de Profeet  een speciale plaats hebben gekregen met een extra verantwoordelijkheid, 

"O Profeet, zeg tot jouw echtgenotes:"Als jullie het wereldse leven wensen en de versieringen ervan...... 

"Maar als jullie (het welbehagen van) Allah en zijn Boodschapper wensen, en het huis van het hiernamaals, voorwaar, Allah heeft voor de weldoensters onder jullie een geweldige beloning bereid." 

"O Vrouwen van de Profeet, wie van jullie een duidelijke zedeloosheid begaat, die zal daarvoor een dubbele bestraffing ontvangen....." 

"O vrouwen van de Profeet, jullie zijn zoals geen van de andere vrouwen, als jullie (Allah) vrezen. Weest daarom niet minzaam in jullie manier van spreken......" 

"En blijft in jullie huizen en vertoont jullie versieringen niet zoals dat in de vroegere tijd van de onwetendheid werd gedaan......" 

"En herinnert jullie wat in jullie huizen wordt voorgedragen van de verzen van Allah en van de wijsheid......" 

en dat zij na het overlijden van de profeet  niet konden hertrouwen.'' 
(Soerah Al-Ahzâb 33 aya 28-34)

"...En jullie mogen de Boodschapper van Allah niet kwetsen en jullie mogen nooit na hem één van zijn echtgenotes huwen....." 
(Soerah Al-Ahzâb 33 aya 53)

De Profeet  heeft in zijn leven in totaal 12 vrouwen gehad, is nooit gescheiden en heeft slechts van twee van zijn vrouwen kinderen gehad, Khadija & Mariya. 

1) Khadija 

Vóór haar huwelijk met de profeet  ook wel Tahira genoemd, was de dochter van Khuwaylid ibn Asad van de stam van de Quraish. Zij groeide op in een welvarend gezin en huwde tweemaal, maar beide echtgenoten overleden. 
Omdat zij daardoor alleen kwam te staan voor het besturen van het familie bedrijf, zocht ze een assistent om haar zaken te regelen. 

Hiervoor werd Mohammad  aangetrokken en hij maakte voor haar een aantal zakenreizen met de gebruikelijke karavanen, die zo succesvol waren dat Khadija's zaken goed floreerden. Zij leerde hem kennen als een hoogst betrouwbare en toegewijde man en vroeg hem na een jaar of drie ten huwelijk. Op het moment dat zij trouwde was Khadija veertig jaar oud en Mohammad  vijfentwintig. Het huwelijk schijnt heel gelukkig te zijn geweest. 
Khadija, die al drie kinderen had uit haar beide vorige huwelijken, baarde Mohammad twee zoons, Al-Qâsim & Abdullah die echter beide in hun kinderjaren stierven, en vier dochters, namelijk Zainab, Ruqayya, Umm 
Kulthum & Fatima. 

Hoewel de gebruiken van het land, zijn sociale en economische status dat zeker hadden toegestaan, trouwde Mohammad  geen andere vrouw tijdens zijn huwelijk met Khadija. Zij was hem tot steun en toeverlaat in de moeilijke beginjaren van zijn missie en was in feite zijn allereerste volgeling. 
Op vijfenzestig jarige leeftijd overleed zij, Mohammad  heel verdrietig achterlatend. 

2) Sawdah 

Omdat hijzelf en zijn gezin toch weer een vrouw nodig hadden, trouwde Mohammad  na enige tijd de weduwe Sawdah, die gehuwd was geweest met één van zijn vroege volgelingen. Sawdah was van middelbare leeftijd en had een volwassen zoon. De Profeet  besloot haar te trouwen en onder zijn hoede te nemen. 

3) Aïsha 

Niet lang daarna sloot Mohammad  nog een huwelijk, met de dochter van zijn beste vriend Aboe Bakr, die zelf op de verbintenis aandrong. Omdat het meisje, Aïsha, nog maar een kind van een jaar of negen was, duurde het zeker nog vijf jaar vóórdat zij bij hem introk. 

Uit de verhalen blijkt dat Mohammad  haar jonge leeftijd respecteerde en spelletjes met haar speelde. Aïsha was de enige maagdelijke vrouw die de Profeet gehuwd heeft. Omdat zij jong en intelligent was, en bovendien de Profeet vele jaren overleefde, is zij een rijke bron geweest van de overleveringen van de Profeet. 

Zij rapporteerde zijn uitspraken en gewoonten en gaf deze door aan groepen moslims. Aïsha heeft ook de Profeet  vergezeld op een aantal tochten en hem en andere op het slagveld verzorgd. De Profeet heeft zijn laatste dagen bij haar doorgebracht en is in haar armen overleden. Zij heeft nooit kinderen van hem gehad. 

4) Hafsa 

Nadat de Profeet  verhuist was van het vijandige Mekka naar Yathrib (Madina), vond een bloederige confrontatie plaats tussen Moslims en Mekkanen, bekend als de slag bij Badr. 

Bij die gelegenheid kwam de man van Hafsa om. Hafsa was de dochter van een zeer nauwe vriend van de Profeet, Umar ibn Al-Khattab. Door een huwelijk met Hafsa verheugde de Profeet  zijn vriend Umar en gaf onderdak aan een weduwe. Hafsa was zeer intelligent en had meer opleiding ontvangen dan voor die tijd gewoon was. 

Zij en Aïsha waren de enige onder zijn vrouwen van wie bekend is dat zij met de Profeet  debatteerden over geloofskwesties. Hafsa heeft een belangrijke rol gespeeld in het controleren en vastleggen van de canonieke tekst van de Qor'aan tijdens het Kalifaat van Umar en Uthman. 

5) Zainab bint Khuzaima 

In de dramatische slag bij Uhud hadden zeker zeventig moslimstrijders het leven gelaten. Daarom moedigde de Profeet  de overgebleven moslimmannen aan om bij te dragen aan de zorg voor deze vrouwen en hen voor zover mogelijk te trouwen. Hijzelf  gaf het voorbeeld door Zainab bint Khuzaima ten huwelijk te vragen. 

Zij was al twee maal weduwe geworden. Het huwelijk heeft echter maar een maand of acht geduurd, omdat zij toen overleed. Zainab bint Khuzaima stond bekend als Umm-ul-Masakin, moeder van de armen, vanwege haar grote vrijgevigheid. 

6) Umm Salama 

Umm Salama was ook een weduwe. Zij was getrouwd geweest met Abdullah ibn Abdul-Asad, die echter enige maanden na de slag bij Uhud overleed aan bloedvergiftiging van een wond aldaar opgelopen. Umm Salama was van middelbare leeftijd en had vier kinderen. Als ontwikkelde vrouw heeft ook zij bij kunnen dragen aan het volume van Tradities en overleveringen van de profeet . Van de vrouwen van de Profeet  overleed zij het laatste. 

7) Juwayriya 

Juwayriya, oorspronkelijk genaamd Barrah, was de dochter van Harith, die aan het hoofd stond van de vijandige Mustaliq stam. In de strijd tegen de moslims werden vele leden van deze stam, waaronder ook Juwayriya, gevangen genomen. Zowel om het lot van deze vrouw te verbeteren, als om tot een verdrag met haar stam te komen, ging de Profeet in op haar verzoek om te trouwen. 

Omdat de verzen van de Qor'aan die het aantal gelijktijdige huwelijken beperken tot vier nog niet geopenbaard waren, bestond er geen moreel bezwaar tegen dit huwelijk, dus trouwde de Profeet  met Juwayriya, die zelf ook al weduwe was. Als gevolg van dit besluit werden al haar stamgenoten zonder meer door de moslims vrijgelaten en vormden daarna geen bedreiging meer. 

8) Zainab bint Hash 

Zainab bint Hash, zij was een nicht van de profeet. 

Op zijn advies werd een huwelijk gesloten tussen Zaïd, de vrijgemaakte slaaf van de reeds daarvoor al overleden Khadija en deze Zainab. Zij was echter afkomstig uit een familie van stand en kon op den duur haar verbintenis met de ex-slaaf niet verdragen. Er werden verschillende pogingen ondernomen om het huwelijk te redden. 

Toen dat uiteindelijk onmogelijk bleek, scheidde Zaïd haar. 
De Profeet voelde zich verantwoordelijk voor haar situatie en nam de zorg voor haar op zich. Ten aanzien van Zaïd had hij  warme gevoelens, want hij  had Zaïd vroeger al aangenomen als zoon. De toekomst van Zainab leek moeilijk, zowel vanwege deze voorgeschiedenis, als wel wegens haar onafhankelijke karakter. De Profeet wist niet goed wat hij met haar aan moest. 

Totdat hij (saws) een openbaring ontving, waarin benadrukt werd dat een aangenomen zoon geen bloedverwant was en dus een huwelijk met haar mogelijk werd. 

"En (gedenk) toen jij (O Mohammad) zei tot degene die door Allahbegenadigd was en aan wie jij genade had gegeven;"Hou jouw echtgenote bij jou, en vrees Allah." Toen jij in je hart verborgen hield wat Allah openbaar wilde maken, en jij de mensen vreesde, terwijl Allah er meer recht op had dat je hem vreesde. Toen Zaïd geen behoefte meer aan haar had, toen hebben Wij jou met haar gehuwd, zodat er voor de gelovigen geen belemmering zou bestaan met betrekking tot de (voormalige) vrouwen van hun aangenomen kinderen, wanneer zij geen behoefte meer aan hen hebben. En het bevel van Allah wordt uitgevoerd." 
(Soerah Al-Ahzab 33 aya 37)

Hierop trouwde de Profeet Zainab zelf en daarmee was de hele situatie opgelost. 

9) Umm Habiba (Ramia) 

Umm Habiba, ook wel Ramia genoemd, was met haar man naar Abyssinia gegaan nadat zij moslims waren geworden. Haar man overleed daar echter. Begaan met haar lot regelde de Negus een huwelijk met de Profeet  omdat zij niet naar haar vader Aboe Sufyan kon terugkeren. Deze was toen nog één van de allerfelste tegenstanders van de Islam. Hoewel zij haar vader nog wel een enkele keer zag, bewees zij met haar gedrag dat haar werkelijke loyaliteit voor de profeet was. 

10) Safiyya

Safiyya was de dochter van Huyayy ibn Akhtab, het hoofd van de joodse Nadir-stam, waarmee de moslims vele conflicten hadden. Na de verovering van hun fort konden zij kiezen voor de toepassing van het Joodse of het Islamitische recht. 

Zij kozen voor het eerste, dat inhield dat de mannen werden terechtgesteld en de vrouwen en kinderen in gevangenschap werden meegevoerd. Safiyya hoorde daar ook bij. Zij verzocht de Profeet  om niet toe te staan dat zij ingezet zou worden voor het verrichten van huishoudelijk werk. Om dit te voorkomen betaalde de Profeet  zelf haar losprijs. 

Daarop bekeerde Safiyya zich onmiddellijk tot de Islam. Omdat haar positie in de gemeenschap toch wat onzeker was vanwege haar afkomst en status, werd besloten tot een huwelijk met de profeet. Zij heeft het vaak moeilijk gehad doordat zij geconfronteerd werd met de slachtoffers van het wangedrag van haar eigen volk. De Profeet  heeft haar echter verdedigd en hun relatie schijnt bijzonder goed te zijn geweest. 

11) Mariya Qibtiyya 

Mariya Qibtiyya werd, samen met haar zuster Sarin, door het Egyptisch Koptische stamhoofd Muqawis aan de profeet  geschonken. 

De Profeet die al tegen de zestig liep, zat niet bepaald te wachten op nog meer vrouwen voor zijn huishouding. Hij vond een passend onderdak voor Sarin en overwoog wat hij met Mariya zou doen. Onder zijn vrouwen heerste enige onrust die hij  niet wilde verergeren. Hij wenste echter ook het Koptische stamhoofd niet te beledigen door zijn geschenk te weigeren. Toen ontving hij  een openbaring waarin hem gezegd werd, dat wat Allah  toegestaan had niet verboden kon worden geacht en dat de Profeet  niet moest afgaan op wat zijn vrouwen wilden. 

"O Profeet, waarom verbied jij iets wat Allah jou heeft toegestaan, om het welbehagen van jouw vrouwen te verkrijgen? En Allah is Vergevingsgezind en Meest Barmhartig." 
(Soerah At-Tahrîm 66 aya 1)

Daarop nam hij  Mariya aan en bracht haar onder in een gebouw buiten de stad. Zij baarde hem een zoon die hij  Ibrâhîm noemde. Buiten Khadija was zij de enige vrouw die hem een kind schonk. Mohammad  was verzot op zijn zoon, Helaas overleed Ibrâhîm toen hij nog maar een peuter was. 

12) Maymuna 

Het laatste huwelijk dat de Profeet sloot was met Maymuna, dochter van Harith van de Hawazin stam, die eens een diplomatieke missie, bestaande uit minstens zeventig welonderrichte moslims, zonder pardon had afgeslacht. 

Zij was op eigen initiatief moslim geworden. Toen de Profeet het huwelijks voorstel ontving van haar zwager Abbas was zij reeds één maal verstoten en had haar tweede man verloren. Omdat zijzelf moslim was, maar de meerderheid van haar familie nog niet, werd de mogelijkheid van dit huwelijk een punt van discussie, zowel onder de aanhangers als de vijanden van de Islam. 

In een openbaring werd de Profeet aangemoedigd zijn eigen beslissing te nemen. 

"...En de gelovige vrouw die zichzelf aan de profeet heeft geschonken, als de profeet haar wenst te huwen, als een uitzondering voor jouzelf, die niet geldt voor de gelovigen. Voorzeker, Wij weten wat Wij hen verplicht hebben met betrekking tot hun echtgenotes en waar hun rechterhand over beschikt, opdat er voor jou geen moeilijkheid zal zijn...." 
(Soerah Al-Ahzab 33 aya 50)

Hij  trouwde met Maymuna en een groot aantal van haar stamgenoten sloot zich bij de moslims aan. Enkele jaren voor zijn  overlijden werd het vers geopenbaard waarin het aantal gelijktijdige echtgenotes werd beperkt tot een aantal van vier. Hoewel zijn volgelingen die meer dan vier vrouwen hadden het extra aantal scheidden, leverde dit voor de bejaarde Mohammad  zulke problemen op, dat hij  ervan werd vrijgesteld. 

"Daarna (O Mohammad), zijn de (andere) vrouwen niet toegestaan en ook niet dat jij hen vervangt door (andere) echtgenotes,..." 
(Soerah Al-Ahzab 33 aya 52)

Het was een opluchting voor zijn vrouwen, van wie velen al tamelijk oud waren en in elk geval niet konden hertrouwen omdat zij de status van "moeders van de gelovigen" hadden. 

We kunnen dus constateren dat de Profeet  in totaal twaalf vrouwen heeft gehad, waarvan de eerste Khadija gedurende 25 jaar lang zijn enige vrouw is geweest. Al zijn volgende huwelijken waren gebaseerd op het belang van de vrouwen in kwestie of waren soms van diplomatiek belang. 

De Profeet  stond bekend om zijn zachtheid en tolerantie ten opzichte van zijn vrouwen, en er is overlevert dat hij  hen ook hielp bij het huishoudelijke werk. 
Hij  deed zijn best om hen allemaal evenveel tijd en aandacht te geven, hoewel zij het hem niet altijd gemakkelijk maakte. 
Van de vrouwen van de Profeet  werd een hoogstaand gedrag verwacht. 

• De band tussen man en vrouw

"Gaat het paradijs binnen, gij en Uw echtgenoten, gelukkig zijnde."
(Quran 43:71)

"O, gij mensen vrees Uw Heer, Die U uit 1 enkele ziel schiep en daaruit haar gezellin schiep en uit hen beiden mannen en vrouwen verspreidde en vrees Allah in wiens naam gij beroep op elkaar doet en wees plichtsgetrouw betreffende de familiebanden, Voorwaar Allah is Bewaker over U."
(Quran 4:2)

"En dit is onder Zijn tekenen, dat Hij uit Uw midden echtgenoten voor U schiep, opdat gij er rust in moogt vinden, en Hij heeft liefde en tederheid onder U geplaatst. Daarin zijn zeker tekenen voor een volk, dat nadenkt."
(Quran 30:22)

• De Tong

Op een keer kwamen wat mensen naar de Profeet en zeiden: Er is een vrome dame die regelmatig haar verplichte (fard) Salaat verricht en ook vrijwillige (nafi) gebeden verricht. Zij vast in de maand Ramadan en vast ook vrijwillig. Zij geeft uit liefde voor Allah aalmoezen weg. Maar zij heeft een scherpe tong. Zo bekritiseerde zij haar buren. Niemand wordt in haar kritiek overgeslagen.”
Toen Rasoeloellah dit hoorde, zei hij: “Er is geen goeds in dit soort bidden, vasten en liefdadigheid. Zulke mensen gaan naar de hel.”

Toen vertelde de Metgezellen hem over een andere dame en zei: “0 Rasoeloellah, er is een andere dame, die alleen maar de verplichte gebeden verricht en alleen in de Ramadan vast. Zij geeft alleen de hoognodige aalmoezen. Maar zij valt haar buren niet lastig. Haar buren voelen zich zeker en veilig.” Rasoeloellah was blij dit aar te horen en zei: “Deze vrouw zal naar het Paradijs gaan.”

• Echtscheiding; recht van het kind

''En Wij hebben de mens vriendelijkheid jegens zijn ouders geboden. Zijn moeder draagt hem met ongemak en baart hem met smart. En zijn dragen en spenen nemen dertig maanden in beslag totdat, wanneer hij zijn volle kracht bereikt heeft en veertig jaren wordt, hij zegt: "Mijn Heer, stel mij in staat, dat ik dankbaar moge zijn voor de gunsten die Gij mij en mijn ouders hebt bewezen en dat ik het goede moge doen, dat U behaagt.'' 
(Koran 46.15)



Het mogen opvoeden van kinderen is een gunst van God aan moeders en aan vaders. De profeet (vrede zij met hem (vzmh) ) heeft gezegd dat het paradijs onder de voeten ligt van de moeders. En dat degene die het meeste recht heeft op onze vriendelijkheid en zorg de moeder is. Daarna komt weer de moeder en weer de moeder en dan pas de vader. Vriendelijkheid en genegenheid betonen aan je ouders is ontzettend belangrijk in het leven van een moslim.

Hoewel echtscheiding door God is, toegestaan is blijft het een zaak die door God verafschuwt wordt. Het kan soms -ook in het belang van de kinderen - noodzakelijk zijn om te scheiden. Helaas is het zo dat wanneer men scheidt, dit vaak met ruzies gebeurt en partners vol met rancunes jegens elkander achterblijven.

Deze haatgevoelens en rancunes vertalen zich te vaak in een strijd om de kinderen. Vaders of moeders ontzeggen elkaar in deze het recht om een goede relatie met het eigen kind op te bouwen. De rechten van het kind worden door deze ouders (die tegelijkertijd ook bezig zijn met een rouwverwerking over de eigen verbroken relatie) met de voeten getreden.

''Moeders (gescheiden vrouwen) zullen hun kinderen twee volle jaren zogen, dit is voor hen, die de zoogtijd wensen te voltooien. En op de vader rust de zorg voor voedsel en kleding voor haar volgens gebruik. Geen ziel wordt belast boven haar vermogen. De moeder zal geen leed worden aangedaan wegens haar kind, noch zal de vader leed worden aangedaan wegens zijn kind.'' 
(Koran 2.233)

Bij een echtscheiding heeft de vrouw recht op voedsel, kleding en huisvesting betaald door de ex-man zolang zij voor de kinderen blijft zorgen na de echtscheiding en zolang zij niet hertrouwt.

Een vrouw zei:"Profeet van God, mijn baarmoeder is als een vaartuig geweest voor mijn zoon, mijn borsten waren zijn waterkruik en mijn schoot heeft hem bescherming geboden; en nu ben ik gescheiden en zijn vader wilt hem van mij wegnemen. De profeet vzmh zei: "Je hebt meer recht op hem zolang je niet hertrouwt."
(Overgeleverd door Ahmed, 2/182 in de hadith verzameling Abu Dawood, 2276; al-Haakim, 2/225)

Rond de leeftijd van 7 jaar of de puberteit afhankelijk van de ontwikkeling van het kind zelf krijgt het kind de keuze om te beslissen bij welke ouder het kind wilt blijven. Een Islamitische rechter zal de beslissing van het kind zwaar laten meewegen mits het kind ook werkelijk vrij is geweest in deze beslissing. Helaas is het zo dat onverstandige ouders hun rouwverwerking en frustraties over de ex-partner overbrengen op het kind en het kind (onbewust) moreel chanteren en voor dilemma stellen: "Je kiest voor mij of je bent tegen mij."

Ibin Abi Shayba was gescheiden en zijn zoon Asim was bij zijn ex-vrouw op schoot. Hij wilde haar van haar schoot wegnemen en zij trok de jongen terug waarna hij de jongen weer terugtrok en zij weer de jongen afpakte totdat Asim begon te huilen. Zij gingen toen naar Abu Bakr ra (de boezemvriend van de profeet en 1e kalief) en hij zei: "Haar zorg, haar schoot en haar geur, zijn beter voor Asim dan dat van jou wacht totdat hij opgroeit zodat hij zelf kan kiezen.

Een Islamitische rechter zal echter ook rekening willen houden met de rechten van de vader. De moeder heeft de eerste helft van het leven van het minderjarige kind mogen genieten van het voogdijschap over het kind. De vader heeft gedurende deze tijd financieel zorg gedragen voor huisvesting, voedsel en kleding en is het daarom ook niet rechtvaardig dat een vader in de tweede helft van het leven van het minderjarige kind ook de kans krijgt om zelf ook fysiek zorg te gaan dragen voor het kind?

Wanneer een vader bereid is om financieel verder zorg te dragen voor de kinderen, ook na de puberteit, en de moeder wilt verder voor de kinderen zorgen en de kinderen willen dat ook, dan is het een keuze waarin zij volledig vrij in zijn en is een uitspraak van een (Islamitische) rechter in deze niet nodig.

Mochten zij als verstandige volwassenen niet in staat zijn om een evenwichtige beslissing te nemen waar het belang van het kind voorop staat, dan kan aan een (Islamitische) rechter gevraagd worden om hier een individueel oordeel over te vellen. Waarin ook de rechten van de vader even zwaar zullen worden meegewogen naast dat van de moeder en het kind zelf.

''En wanneer gij van uw vrouwen scheidt [..] behoudt haar dan op een behoorlijke manier, of zendt haar op een betamelijke manier weg, maar behoudt haar niet tot haar nadeel, waardoor gij de perken te buiten gaat. Wie zulks doet, doet gewis zijn eigen ziel onrecht. En drijft niet de spot met Gods geboden.'' 

(Koran 2.231)

Sommige mannen drijven de spot met Gods geboden door bij een mogelijk naderende echtscheiding hun vrouwen in gewetensnood te brengen doordat zij dreigen de kinderen te ontvoeren en zij zodoende nooit meer de kinderen zullen mogen zien. Dit is een misselijke makende vorm van geestelijke onderdrukking van vrouwen en misbruik van bovengenoemde rechten van vaders en van het kind zelf.

Wanneer men trouwt met een andersgelovige dan is het zeer verstandig om van meet af aan onderling vast te leggen met welke religie men de eventuele kinderen gaat opvoeden en wat er gebeurt met het voogdijschap over de kinderen bij een onverhoopte scheiding of overlijden.

Laat men dit na en een andersgelovige rechter wijst de kinderen toe aan de andersgelovige ex-partner (wat bijna altijd gebeurt) dan is het verboden, ook volgens de Islamitische wet, om de kinderen te ontvoeren en/of mee te nemen naar een ander land.

Hoewel het begrijpelijk is dat een vader/moeder graag wenst dat de kinderen bij hem/haar verblijven en als moslim worden opgevoed handelt hij/zij tegen de Islam in bij het ontvoeren van het eigen kind. Een moslim is verplicht om zijn afspraken na te komen en de rechten van de andersgelovige moeder/vader en het kind te respecteren en daarom dient men de consequenties te dragen die voortvloeien uit de verdragen en de wetten die gelden in het land waarin het huwelijk is afgesloten.

Een advies dan ook aan gemengde paren om hier goede afspraken over te maken op papier waarin partners beloven om bij een onverhoopte echtscheiding de zorg voor de kinderen altijd te zullen delen en elkaar nooit mogen hinderen om een goede vertrouwensband met de kinderen op te bouwen. In deze onderlinge overeenkomst waarvan men de handtekeningen bij een notaris kan laten legaliseren dient ook te staan volgens welk geloof de kinderen opgevoed zullen gaan worden.

Een goed voorbeeld van afspraken maken die gemaakt zijn over de religieuze opvoeding van hun kind zijn onze kroonprins Willem Alexander en Maxima die hebben besloten om prinses Amalia volgens één geloofstraditie op te voeden.

''O, gij die gelooft, komt uw verdragen na.''

(Koran 5.1)

• Gedrag tegenover vrouwen

Abu Hurayra verhaalt dat de Boodschapper van Allah zei: "De meest perfecte mensen van de gelovigen zijn degenen wiens gedrag het meest perfect is, en het meest perfect van hen zijn degenen die zich het beste tegenover hun vrouwen gedragen." 
(Overgeleverd door al-Tirmidhi)

• Gedrag van mannen

De Qur’an wijst mannen die vrouwen onderdrukken of slecht behandelen terecht:

"0, gij die gelooft, het is u niet geoorloofd, vrouwen te erven tegen haar wil, noch moogt gij haar tegenhouden opdat gij een gedeelte van wat gij haar hebt gegeven, moogt terug nemen, tenzij zij schuldig zijn aan een schandelijk kwaad; en blijft met haar vriendelijk omgaan en als gij afkeer van haar hebt, kan het zijn, dat gij afkeer hebt van iets, waarin Allah veel goeds kan hebben gelegd." 
(Quran 4:20)

"Zeg tot de gelovige mannen dat zij hun ogen neergeslagen houden en dat zij hun passies beheersen. Dat is reiner voor hen. Allah is wel op de hoogte van hetgeen zij doen"
(Quran 24:31)

• Godsvruchtige vrouwen

De profeet Mohammed heeft gezegd: 

"Niets ter wereld is beter dan een godvruchtige vrouw." 
(Hadieth, overgeleverd door Oemar Ibn-al-Chattab, r.a.) 

En: "Van vrouwen met sieraden is het beste sieraad de godvruchtigheid." 

Het beste voorbeeld voor de gelovige vrouwen zijn de vrouwen van de profeet. Zij waren als geurige witte bloemen. 

Voorbeelden van godvruchtige vrouwen: 

Zafoerah (r.a., moge Allah tevreden over haar zijn) wilde haar schapen niet laten grazen op een weide waar ook mannen waren. Zij wachtte geduldig tot zij vertrokken waren en liet haar dieren daar dan pas grazen. 

De meest reine vrouw was Chadidja bint Kuwalid (r.a.) de echtgenote van de profeet Mohammed. De profeet werd als de meest reine man At-Taahir genoemd en zijn vrouw Chadidja werd at-Taahirah genoemd. 

De vrouw van Aboe Dardaa had ridaa (was tevreden met wat Allah voor haar beschikte) toen haar man bijna al zijn bezittingen als liefdadigheid (sadaqah) wilde weggeven. Zij stelde hem zelfs voor om hun luxe huis als liefdadigheid (sadaqah) te geven. 

Fatimah az-Zahran (r.a.) stimuleerde haar man om zich in te zetten voor de zaak van Allah zonder dat er geld was voor levensonderhoud. 

Wanneer wij godvruchtig willen worden, moeten wij daar serieus ons best voor doen, want de status van godvruchtigheid bereik je niet vanzelf. 

Eigenschappen van een godvruchtige vrouw: 

1. Een godvruchtige vrouw krijgt altijd een godvruchtige man 

"De slechte vrouwen voor de slechte mannen en de slechte mannen voor de slechte vrouwen; en de deugdelijke vrouwen voor de deugdelijke mannen en de deugdelijke mannen voor de deugdelijke vrouwen. Diegenen zijn los van wat de mensen zeggen. Voor hen is vergeving en eervol onderhoud." (Heilige Qor'aan 24:26)

2. Een vrouw is godvruchtig wanneer zij arbatoe-l-bayt is: een moerabiyyah* voor haar kinderen en een trots voor haar man. 

* Degene die iemand onderricht geeft en opvoedt. Hier wordt specifiek islamitische opvoeding bedoeld. 

Een goed voorbeeld is Chadidja (r.a.). Op een gegeven moment kwam de boodschapper van Allah thuis. Hij zei tot de zeer vermoeide Chadidja: "Ik houd van jou". Ondanks haar vermoeidheid reageerde zij heel lief door te zeggen: "Ik ook van jou, maar wel 10 keer zoveel als dat jij van mij houd." Wanneer de profeet dan zei, dat hij 10 keer zoveel van haar hield als zij van hem, zei zij: "Maar ik houdt wel 100 keer zoveel van jou als jij van mij." 

3. Een godvruchtige vrouw heeft engelen-geduld 

Chawlah bint Tha'labah was een godvruchtige vrouw, die leefde in de tijd van rasoel-Allah. Zij had van Allah een zeer zware beproeving gekregen die zij met veel sabr (geduld) en vertrouwen in Allah droeg. Zij had namelijk een man die haar op een slechte manier behandelde. Hij sloeg haar, at al het eten op, zodat zij vaak honger moest lijden en hij was te lui om te werken. Dus zij moest ook nog zorgen dat er brood op de plank kwam. Zij bleef altijd dankbaar tegenover Allah en klaagde niet over haar situatie. Echter, op een dag sprak haar de zogenaamde zihaar-echtscheiding over haar uit. Dat was een gebruik uit de tijd van onwetendheid voor de islam (djaahiliyyah-tijd) waarbij de man zijn vrouw "de rug van zijn moeder" noemde. Hij beschouwde vanaf dat moment zijn vrouw dus als degene die hem gebaard had en met je moeder behoor je immers geen gemeenschap te hebben. Hierna was een vrouw van haar man gescheiden zonder dat zij het recht had om opnieuw te trouwen. Zij ging naar de profeet om hem hierover om raad te vragen. Speciaal voor haar openbaarde Allah de eerste vier Qor'aan-verzen (ayaat) van hoofdstuk Al-Moedjaadilah (58): 

"Gehoord heeft Allah de woorden van haar die tot u een vertoog richtte over haar echtgenoot en haar klacht bij Allah voorbracht; en Allah hoordde uw beider vertoog aan. Allah is Horend en Scherpziend. Diegenen uwer die zich van hun vrouwen scheiden door zihaar, van hen zijn deze vrouwen niet de moeders; geen anderen zijn uw moeders dan zij, die u gebaard hebben. Maar zij zeggen verwerpelijke dingen en valsheid. En Allah is waarlijk Uitwissend en Vergevend.
En zo er onder u zijn die zich van hun vrouwen door zihaar scheiden en daarna terugkomen op wat zij gezegd hebben, dan vrijlating van een geknechte voordat zij elkander aanroeren. Dat is het waartoe gij wordt aangemaand, en Allah is welonderricht van wat gij lieden bedrijft. (Heilige Qor'aan 58:1-4) 

Oemar, een van de metgezellen van de profeet (r.a.), vroeg Chawlah bint Tha'labah vaak om raad. Toen de mensen vroegen waarom hij naar zo'n oude vrouw luisterde, zei hij dat hij dat deed omdat Allah ook naar haar geluisterd had en speciaal voor haar vier Qor'aan-verzen (ayaat) had geopenbaard. 

4. Een vrouw is godvruchtig wanneer zij ta'aawoen doet met haar man. Dit houdt in dat zij haar man met raad en daad bijstaat en dat zij met elkaar een hecht team vormen om zodoende de Islam zo goed mogelijk te kunnen naleven. 

Dit is het tegenovergestelde van wat de vrouw van profeet Loet (Lot, a.s.) waa'ilah deed, toen de ongehoorzame, homosexuele bevolking naar het huis van haar godvruchtige man trok om hem iets aan te doen. Zij zette de deuren van zijn huis voor hen open, zodat zij ongehinderd konden binnengaan. 

5. Een godvruchtige vrouw is taa'ah (gehoorzaam) aan haar man, maar alleen op de weg van Allah 

Asiyah, de vrouw van Fira'oen (Farao) in de tijd van profeet Moesa (Mozes, a.s.), was niet gehoorzaam aan haar man toen hij haar dwong om te zeggen dat hij haar god was. Zij stierf als sjahiedah (martelaar) want hij liet haar dientengevolge doodslaan. 

6. Een vrouw is godvruchtig wanneer zij sterk is in haar Dien (Religie), de Islam. 

Masjietah, een slavin van de dochter van Fira'oen (Farao), was zo'n vrouw. Men kwam erachter dat zij een volgelinge van profeet Moesa (Mozes, a.s.) was. Fira'oen liet haar kiezen tussen twee zaken: hem als god nemen of zichzelf en haar kinderen in een pot met kokende olie (of water) werpen. Zij koos voor het laatste. Een voor een werden haar kinderen in de kokende brij gegooid. Zijzelf sprong er als laatste in met haar baby. Met deze daad verdiende zij een plaats in de Djenna (Paradijs) waar zij een heerlijk geurende verblijfplaats zal krijgen. Dit heeft de profeet gezien toen hij zijn hemelreis maakte. 

7. Tenslotte is een godvruchtige vrouw iemand die kennis over de Islam heeft vergaard en tarbiyyah doet. (Dus nog steeds bezig is met het vergaren van kennis) immers, zonder kennis ben je niet in staat je Overgave tot de ene, ware God (je Islam) correct te praktizeren. Wanneer iemand kennis heeft over de Islam zal zij ook niet zo snel van haar stuk (of van de Rechte Weg) raken door wat anderen aan verwarring proberen te scheppen in de gedachten van de gelovige vrouw (ghuzwul-fikri).