zaterdag 15 december 2012

De Islamitische opvoeding - deel 1

De Islamitische opvoeding - deel 1






















In de Naam van Allah de Erbarmer de Meest Barmhartige


  • De Islamitische opvoeding gedurende de eerste ontwikkelings-periode


De methode waarmee we onze jeugd opvoeden is het waard onze volle aandacht te krijgen want opvoeden is één van de belangrijkste taken die we hebben, en één die de grootste nauwkeurigheid vereist.

Allah heeft kinderen aan hun ouders toevertrouwd. De reinheid van hun harten is een uniek juweel. Hun harten zijn onschuldig en vrij van enig vooroordeel of voorstelling. Zij verlangen ernaar om indrukken op te doen en houden van alles wat we hen laten waarderen. Als ze gewend raken aan het goede en het leren herkennen, dan wordt het goede hun tweede natuur en verblijdt het hun leven, hier en in het hiernamaals.

De ouders delen dan mee in hun verdiensten, net als hun leraren en hun opvoeders. Als hen echter het kwade wordt aangeleerd, en zij worden verwaarloosd, dan zullen ze ongelukkig worden en verloren gaan.

De opvoeders en de mensen die verantwoordelijk waren voor het kind, nemen daarmee deel aan het kwaad dat zij zullen bedrijven.

Allah, de Verhevene, heeft hierover gezegd wat te vertalen is met het volgende: 

”O gelovigen! Beschermt uzelf en uw familie tegen een Vuur, waarvan de brandstof uit mensen en stenen bestaat,...” 
(Koran. Soerat at-Tahriem)

En ook al beschermt de vader het kind tegen het vuur van deze wereld, is het eigenlijk veel meer zijn taak om het tegen het vuur in het hiernamaals te beschermen. De bescherming van de jeugd bestaat uit het geven van een goede opvoeding en het bijbrengen van discipline, het aanleren van hoge morele waarden door hen weg te houden van slecht gezelschap en hen niet te laten wennen aan een gemakkelijk leventje. De liefde voor pracht, praal en luxe zou nooit in hen op een overdreven manier mogen ontwaken, anders zullen ze, eenmaal volwassen, al hun tijd verdoen aan het najagen van dergelijke dingen, om zodoende hun eeuwig leven te verspelen. Het is daarom beter van het begin af aandacht te schenken aan een goede opvoeding.

Het kind zou moeten worden verzorgd en gevoed door een Islamitische vrouw, die zelf uitsluitend door de Islam toegestaan voedsel gebruikt, want er rust geen zegen op borstvoeding die voortkomt uit verboden voedsel.

Wanneer het kind de kracht van zijn jeugd bereikt, zou zich in dat geval een mengelmoes van tegenstrijdigheden in zijn lichaam bevinden, en zal het de neiging hebben uit te voeren wat in hem/haar leeft. Vanaf het moment dat de eerste tekenen zichtbaar worden dat het in staat is onderscheid te maken tussen goed en kwaad, moet het kind extra begeleid worden.

Deze tekenen manifesteren zich met de eerste symptomen van verlegenheid. Want als het kind verlegen is of schuchter, en aan bepaalde activiteiten niet mee doet, betekent dat slechts dat het licht van de rede in hem/haar begint te schijnen. Door dit licht onderscheidt het kind het afschuwelijke van sommige daden, en het verschil tussen de ene daad en de andere, zodat het beter voorbereid is dergelijke daden niet te begaan. Dit is een gave van Allah en een aanwijzing voor de rechtgeaardheid van zijn/haar karakter en de zuiverheid van zijn/haar hart. Het betekent ook een aanwijzing voor de gezondheid van zijn geest als hij/zij volwassen zal zijn.

Verlegen kinderen mogen nooit verwaarloosd worden, zij zouden getraind moeten worden door in te spelen op die schuchterheid en hun onderscheidingsvermogen.

















  • Het voedsel


De eerste ondeugd die het kind bedreigt, is gulzigheid bij het eten, dus zou het geholpen moeten worden om die te overwinnen door het bijvoorbeeld alleen met de rechterhand te laten eten. Door het “Bismillaah” (in naam van Allah) te laten zeggen vòòr het met eten begint; door het te laten eten wat zich voor hem/haar bevindt en het te laten beginnen nadat anderen al met eten begonnen zijn. Ook is het van belang niet naar het eten of naar het eten van anderen te blijven staren, het eten niet naar binnen te schrokken maar goed te kauwen, geen eten op de kleding te morsen of de handen vol te smeren, soms genoegen te nemen met een eenvoudige broodmaaltijd en uitgebreide maaltijden of dagelijkse vleesconsumptie niet als noodzakelijk te laten ervaren. We moeten onze kinderen uitleggen hoe slecht het is meer te eten dan je op kunt en dat mensen die zichzelf overeten op dieren lijken; door aanmerkingen te maken op kinderen die netjes en weinig eten te prijzen in hun bijzijn.

Van jongs af aan moet het kind ervan houden andere mensen te eten te geven en niet alleen aan zichzelf te denken, het dient ook genoegen te nemen met wat er op tafel komt en niet te vragen naar dingen die er niet zijn. Zo zal de aandacht voor voedsel afnemen en tevredenheid ontstaan met eenvoudig voedsel, wat het ook moge zijn.


















  • De kleding


Op het gebied van kleding is het aan te bevelen eenvoudige kleding te dragen. Geen kleding met opvallende kleuren; aan jongens moet van het begin af aan duidelijk gemaakt worden dat meisjes wel zijde mogen dragen en dat jongens daar niet van houden of anders voor verwijfd aangezien worden. Een kind moet zoveel mogelijk worden gestimuleerd eenvoudige, maar nette kleding te dragen, omdat overdreven dure en luxe kleding dragen geldverspilling is en vaak een teken is van de aandacht op je willen vestigen om de verkeerde eigenschap.

In plaats van dit laatste kan een kind beter gestimuleerd worden tot het willen vestigen van de aandacht op een goed karakter.

Het is beter als een kind meer waarde hecht aan zijn/haar eigen innerlijk en aan dat van andere mensen, dan aan uiterlijkheden.



1 opmerking:

  1. Hebben we het recht kinderen te indoctrineren? Heb je het recht je eigen opgedrongen waarheid door te geven? Moet je het niet hebben over alle godsdiensten, hoe het komt dat mensen nood hebben aan goden ( er waren er al meer dan 3300 en iedereen vindt zijn/haar eigen god de juiste. Moet je het niet hebben over Boedhisme? Over atheïsme? Over wetenschap? Over kwantumfysica. En laat dan de jong volwassene zelf kiezen wat voor hem/haar waarheid is. Is dat niet rechtvaardiger, zelfs een plicht?

    BeantwoordenVerwijderen

Laat een reactie achter ...